İNGİLİZ ALFABESİ
Latin harfleriyle yazılan ingiliz alfabesi aşağıda gösterilen 26 harften
meydana gelmiştir:
harf okunuşu harf okunuşu harf okunuşu
A [ey] J [cey] S [es]
B [bi:] K [key] T [ti:]
C [si:] L [el] U [yu:]
D [di:] M [em] V [vi:]
E [i:] N [en] W [dabılyu:]
F [ef:] 0 [ou] X [eks]
G [ci:] P [pi:] Y [way]
H [eyç] Q [kiu] Z [zed]
I [ay] R [a:]
İNGİLİZCENİN OKUNUŞU
Harflerin okunuşu, bu harfler ancak tek tek söylendiği vakit yukarıda
gösterildiği şekildedir. Kelime içinde okunuşları değişiktir. Sessiz harflerin
kelime içindeki sesleri bir iki tanesi dışında Türkçedekilerin ajandır. B, D, F,
H, K, L, M, N, P, R, S, T, V, Z harfleri kelime içinde Türkçede verdikleri sesleri
verirler. C [s] ve [k] sesini, J [c] sesini verir. Türkçede olmayan Q [k] sesini,
X fks] sesini verir. W, biraz sonra izah edileceği gibi fuv] sesine yakın
bir ses verir.
Sesli harflerin verdiği sesler çeşitlidir. Bunlar kelimelere ve kelimenin
içindeki yerlerine göre değişir. Örneğin, A bazen [a], bazen [ey], bazen de daha
başka şekillerde okunur. Telâffuzda sesli harflerin okunuşlarına dikkat
etmelidir. Zira sessiz harflerin büyük çoğunluğu Türkçedekiler gibi okunur.
Değişiklik sesli harflerdedir.
İngilizce I harfi yoktur. Ancak İ harfi büyük harf olarak yazıldığı vakit
noktasız yazılır (I).
İngilizcede bazı harfler yan yana gelerek değişik bir ses verirler. Bunların
başlıcalannı veriyoruz.
ch [ç], [k] seslerini verir,
ph [f] sesini verir,
sh tş] sesini verir.
İngilizcede, Türkçede olmayan bazı sesler vardır. Bunlan Türk alfabesindeki
seslerle göstermek mümkün olmadığı için izah ederek öğretmek ve
bu sesleri anlatmak için işaret veya semboller kullanmak gerekir.
Türk alfabesinde bulunmayan seslerden en önemlileri İngilizcede t ve
h harflerinin yan yana bulundukları zaman verdikleri seslerdir. Biz derslerimizde
bu seslerden birini kalın ve siyah [d] ile, diğerini [t] ile göstereceğiz.
Okunuşlardaki bu kalın fd] ve [t]’nin Türk alfabesindeki d ve t’den biraz
farklı olup aşağıda izah edildiği şekilde okunması gerekeceğini daima hatırda
tutmalıdır. Bu arada hemen şunu da ilave edelim ki (th) İkilisinin ne zaman
[t] ne zaman [d] okunacağına dair kesin bir kural yoktur. İçinde (th) bulunan
bir kelimeyi öğrenirken bu kelimenin telâffuzunda (th)’nin nasıl okunduğu
da görülerek bellenmelidir.
t
Bu sesi elde etmek için dilin ucu ön dişlere temas ettirildikten sonra
çekilirken ft] harfini telâffuz etmelidir. Bu Şekilde, [tj ile gösterdiğimiz ses
elde edilmiş olacaktır, ft] sesini şu şekilde de tarif edebiliriz: [t], [s] ve [t] sesleri
arasında ve daha ziyade [t] ye yakın bir sestir. Bu iki sesi aynı andâ çıkaracak
olursanız [t] ile gösterilen sesi elde etmiş olursunuz.
(thing=madde, eşya) kelimesinin okunuş şekli [ting] olarak gösterilmektedir.
Bunu ilk önce [sing] sonra [ting] şeklinde okuyunuz. Daha sonra
baştaki [t] ve [s] seslerini aynı anda çıkararak okuyunuz, [t] ve [s] seslerinin
birleşmesinden [t] sesi elde edilecektir. Yalnız, bu okuyuşta (t) ve (s) sesleri
kaynaşmış olmalı, yani kulağa ayn ayn [t] ve [s] sesleri gelmemelidir.
d
Bu sembol (th) İkilisinin ikinci okunuş şeklini göstermektedir.
Bu sesi çıkarmak için dil üst ön dişlere temas halinden ayrılırken fdj
harfini telâffuz etmelidir. Bunun da diğer bir şekilde tarifini yapalım: [d],
[d] ve [z] sesleri arasında ve daha ziyade [d] ye yakın bir sestir. Bu iki sesi
aynı anda çıkaracak olursanız [d] ile gösterilen sesi elde etmiş olacaksınız.
(this = bu) kelimesinin okunuşunu yazalım: [dis]. Bunun nasıl telâffuz
edileceğini de şu yolu izleyerek bulalım: İlk önce [disl sonra [zis] deyiniz.
Sonra da baştaki [d] ve tz] seslerini aynı anda çıkararak okuyunuz, [d] ve [z]
seslerinin birleşmesinden [d] sesi elde edilmiş olacaktır.
o e ı ö :
İngilizce kelimelerin okunuşu olarak köşeli parantez içinde verilen kelimelerde
kullanılan siyah ve kalın o e ı ö : harfleri Türk alfabesindeki o e ı
ö den biraz değişik okunmalıdır.
[o], o ile a arası, daha ziyade o’ya yakın bir ses ile okunmalıdır.
want, not kelimelerinin okunuşları olan [wont] ve [not] içindeki [o]
lar söylendiği gibi [o] sesiyle okunur.
Bazı kelimelerin, özellikle not kelimesinin [notj mu yoksa [nat] mı
okunacağına dair Türk öğrenciler arasında tereddüt vardır. Derslerimizde
bu kelimelerin telâffuzu [not] olarak gösterilmiştir. Buradaki [o] sesi
imkanda izah edildiği gibi o ile a arası, daha çok o’ya yakın bir sestir. Bu [o]
sesinin Türkçedeki o sesinden biraz farklı okunacağını belirtmiş olmak için
okunuşlarda geçen bu tip o sesleri kaim ve siyah To] ile gösterilmiştir.
Kelime içinde çeşitli sesler veren a harfinin verdiği seslerden biri olarak
gösterilen [e], Türk alfabesindeki e’den farklı olarak geniş okunmalıdır.
Bu [e] nin a ile e arası, daha çok e’ye yakın bir sesle okunması gerekir, cat,
map kelimelerinin okunuşlan olan [ket], [mep] içindeki [e] 1er yukanda
açıklandığı gibi okunmalıdır. Bu tip [e] 1er de diğer e’lerden ayırt edilmesi
için kalın ve siyah olarak yazılmıştır.
Köşeli parantez içinde verilen okunuşlarda göreceğiniz siyah [ı] harfleri
Türkçedeki ı’dan biraz farklıdır. Bu [ı] sesini çıkarmak için, ağız Türkçedeki
ı sesini çıkarmak için yapıldığından biraz daha fazla açılarak [ı] demelidir.
river, away kelimelerinin okunuşlan olan [rivı], [ıwey] içindeki [ı] sesleri
söylendiği şekilde okunmalıdır.
W
Türkçede olmayan w harfi her ne kadar v’ye yakın okunursa da biraz
farklıdır. Bu sesi doğru olarak çıkarmak için dudaklar [u] harfini okurken
yapıldığı gibi yuvarlatılıp büzülmüşken [vl harfi telâffuz edilir, «süvari, yuva
» kelimelerindeki v’lerin okunuşu buna bir örnek olarak verilebilir.
Okunuşlarda bir sesli harfin sağında bulunan iki nokta [:] o sesin biraz
uzunca okunacağım gösterir. Bunun yerine Türkçedeki uzatma işaretini
(A) kullanmayışımızın sebebi bu işaretin sadece uzatma değil bazı hallerde k
ve 1 gibi harfleri ince okutmak için de kullanılmasıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder